پارکینسون چیست ؟

پارکینسون همان لرزش در وضعیت استراحت است و از شایع ترین بیماری های مخرب اعصاب به شمار می رود. نشانه‌های این بیماری معمولا در سنین پیری (۵۵ تا ۶۰ سالگی) پدیدار می شود. اما احتمال بروز در افراد جوان تر نیز وجود دارد.

بطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می‌دهد.

با از بین رفتن سلول‌هایی که وظیفه‌ی ترشح دوپامین را به عهده دارند مغز پیام های لازم که شامل زمان حرکت و چگونگی حرکت می‌شود را دریافت نمی‌کند و همین مسئله موجب از بین رفتن تدریجی کنترل عضلات شده و سبب می شود نوشتن، حرف زدن، لباس پوشیدن ،کارکردن و حتی پلک زدن به کندی انجام گیرد.

درمان پارکینسون

علائم بیماری پارکینسون

این بیماری بر اساس چهار علامت اصلی مشخص می‌شود. این علامت ها شامل موارد زیر است:

• تغییرات در راه‌رفتن: یکی از علائم اولیه این است که در هنگام راه‌رفتن، حرکت آزادانه‌ی بازوها متوقف و قدم‌ها کوتاه‌تر و راه‌رفتن دچار نوسان می‌شود.
•  کُندشدن حرکات: از آنجایی که طی بیماری پارکینسون  ارسال پیام به‌وسیله‌ی مغز به قسمت‌های مختلف بدن تضعیف می‌شود ، کارهایی نظیر راه‌رفتن و بلندشدن از رختخواب و حتی صحبت‌کردن دشوارتر و کندتر می‌شوند.
• سفت‌شدن عضلات: اکثر افراد مبتلا در برخی از اندام‌های خود دچار سفتی می‌شوند که حرکت‌دادن قسمت‌هایی از بدن را دشوار می‌کند.
• لرزش: این لرزش ها بدون کنترل هستند و  معمولا از دست‌ها و بازوها آغاز می‌شود؛ هرچند ممکن است لرزش در فک و پاها نیز مشاهده شود. فرد مبتلا به پارکینسون به‌ویژه در هنگام استراحت یا احساس اضطراب، انگشت‌های شست و سبابه‌ی خود را به‌هم می‌مالد. در آغاز لرزه ها، تنها در یک طرف بدن مشاهده می‌شوند. اما بیماری پارکینسون یک اختلال مغزی پیشرونده است یعنی تغییرات داخل مغز در طول زمان ادامه پیدا می کند و با گذشت زمان، این لرزش‌ها ممکن است به بخش‌های دیگر بدن نیز سرایت کند؛ هرچند همه‌ی افراد لرزش را ندارند.

دیگر علائم پارکینسون

همانطور که اشاره شد بیماری پارکینسون یک اختلال مغزی پیشرونده است . علائم پارکینسون با گذشت زمان بدتر می‌شوند . فرد مبتلا به پارکینسون ممکن است در طول بیماری علائم مختلفی را تجربه کند اما این علائم عام نیستند و حتی علت این علائم ممکن است چیز دیگری باشد. اگر تغییراتی در خود مشاهده می‌کنید، لازم است به پزشک متخصص مراجعه کنید.

این علائم عبارت‌اند ار:

• مشکلات در تعادل
• احساس سبکی در سر یا غش‌کردن در هنگام ایستادن
• خمیدگی به سمت جلو یا عقب که موجب افتادن بیمار می‌شود
• مشکلات پوستی مانند شوره
• مشکلات دفع ادرار و مدفوع
• قامت خمیده به‌صورتی‌که سر به جلو خم می‌شود و شانه‌ها حالت افتادگی پیدا می‌کنند
• مشکلات حافظه
• لرزش سر
• مشکلات دفع ادرار و مدفوع
• تراوش بزاق از دهان
• خستگی
• دشواری در عمل جویدن و بلع
• مشکلات نعوظ یا ارگاسم
• احساس سبکی در سر یا غش‌کردن در هنگام ایستادن
• زوال عقل یا مشکلات تفکر و استدلال
• ترس و اضطراب
• گیجی
• مشکلات نعوظ یا ارگاسم
• ازدست‌دادن بویایی
• تعریق بیش‌ازحد

علت بیماری پارکینسون

حرکات بدن را بخشی از مغز تنظیم می‌کند که Basal Ganglia نامیده می‌شوند. سلول‌های این بخش به وجود تعادل مناسبی از دو ماده: دوپامین و استیل‌کولین نیاز دارند که هر دو در انتقال ایمپالس‌های عصبی نقش دارند. در بیماری پارکینسون، سلول‌های تولید‌شده‌ی دوپامین تخریب می‌شوند و تعادل بین این دو ناقل عصبی به‌هم می خورد. دلیل یا دلایل اصلی این اتفاق هنوز ناشناخته است . اما در سال های اخیر تحقیقات مختلف نشان داده که فاکتور هایی از جمله ژنتیک، عوامل محیطی و عادات تغذیه ای در بروز بیماری پارکینسون نقش دارند .در مجموع لازم است تحقیقات زیادی برای شناسایی فاکتورهای قطعی تاثیرگذار بر ابتلا به بیماری پارکینسون انجام شود.

بهبود و درمان پارکینسون با گانودرما

 باتوجه به ترکیبات ارزشمند گانودرما، امروزه گانودرما در تمام دنیا از جمله ایران در کانون توجه قرار گرفته و از آن برای مصارف گوناگون و متعدد استفاده می‌شود.
طبق آخرین تحقیقات، گانودرما در درمان، بهبود و پیشگیری بیش از ۳۰ بیماری مختلف، از جمله پارکینسون موثر بوده.
همانطور که اشاره شد، بیماری پارکینسون ( PD ) یک بیماری رایج تخریب سلولی است، که با پیشروی آن بیماران غالبا شاهد علائم غیرحرکتی مانند اضطراب، افسردگی،یبوست و زوال عقل خواهند بود. بااینکه داروهایی برای کاهش این علائم وجود دارد اما استفاده  از آنها در طول دوره طولانی، در کند شدن روند پیشروی بیماری، تاثیرگذار نبوده و با عوارض جانبی همراه است. به همین دلیل، یافتن روش های درمانی محافظ عصبی با هدف کُند یا حتی متوقف ساختن روند تخریب سلولی مورد توجه قرار گرفته است.

نقش گانودرما روی بیماری پارکینسون

تحقیقات نشان داده که ترکیبات ارزشمند موجود در قارچ گانودرما لوسیدوم، دارای کنش های داروشناختی گسترده ای از جمله ایجاد تعدیل در سیستم ایمنی هستند، این ترکیبات همچنین می توانند التهاب و رادیکال های آزاد را از بین ببرند و تولید انرژی میتوکوندری را افزایش دهند. همچنین این ترکیبات بعد از ایسکمی مغزی مانع از تخریب نورون ها می شوند. بنابر این به شکل خلاصه می توان گفت : گانودرما به دلیل دارا بودن خواص ضدالتهابی و تعدیل کننده سیستم ایمنی بدن باعث تاثیرات محافظت نورونی و در نتیجه کنترل آن می شود . به طوری که طی مصرف ۱۴ روزه شاهد کاهش ۷۰ درصدی لرزش ها خواهید شد.

ضمنا شواهد فراوانی موجود است که عفونت های عصبی در پاتوژنز پارکینسون نقش دارند. شواهد اخیر حاکی از آن است که میکروگلیاها ممکن است نقش کلیدی در پیشرفت پارکینسون بازی کنند. و ممکن است یک هدف درمانی امیدوار کننده باشند. یک مطالعه in vitro نشان داده که گانودرمالوسیدوم به طور قابل توجهی باعث جلوگیری از تولید عوامل پیش التهابی و سیتوتوکسیک، از جمله نیتریک اکسید، TNF-a و اینترلوکین در سطح mRNB گردید.در نتیچه از گانودرما به عنوان یک گزینه امیدوارکننده برای درمان پارکینسون یاد شده است.

مواد غذایی مفید برای درمان پارکینسون

توصیه می شود بیمار برای درمان پارکینسون در کنار مصرف گانودرما ( به شکل چای یا دمنوش گانودرما ) از گروه ویتامین‌های  B .مانند E ،  C ،  B1 ، B2 ، B6 ، B12  و مواد معدنی مانند کلسیم، منگنز و مصرف همزمان سلنیوم و روی استفاده کند . چرا که به درمان پارکینسون کمک شایانی می‌کنند. بنابر این بیمار بهتر است مصرف میوه‌ها و سبزیجات سرشار از فیبر، حبوبات مانند نخود و لوبیا، غلات مانند جوانه گندم و جو، ، ماهی ، مرغ و لبنیات همراه با مصلحات آن‌ها مانند پونه کوهی ،شوید، زیره سبز و گل سرخ را در برنامه غذایی روزانه خود قرار دهد . همچنین مصرف گوشت قرمز بدون چربی به مقدار کم برای مبتلایان به پارکینسون مفید است، افراد دچار بیماری پارکینسون  باید روزانه حداقل ۶ لیوان آب بنوشند .  مصرف انجیر و آلوی خشک خیس شده هم نقش موثری در بهبود پارکینسون دارند.

جوانه-گندم

[wp-review id=”2575″]