ویروس ایدز – اچ آی وی (HIV) ویروسی است که باعث نقص ایمنی بدن میشود. این ویروس در گروه رترو ویروس ها قرار دارد.
سه گروه مورفولوژیک از ذرات رترو ویروس شناخته شدهاند. ویروس های نوع سوم بزرگترین رترو ویروس ها هستند. یکی از زیر خانوادههای رترو ویروس ها، لنتی ویرینه است که شامل عواملی هستند که قادراند عفونت های مزمن با تخریب آهسته و پیشرونده عصبی ایجاد کنند. ویروس HIV نیز در این گروه قرار دارد.
ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)
ویروس نقص ایمنی انسانی (اچ آی وی- HIV) باعث سندرم نقص ایمنی اکتسابی (AIDS) می شود. این یک تهدید جدی برای سلامتی در سراسر جهان است. یکی از آنزیم های اصلی آن یعنی ترانس کریپتاز معکوس (RT) ، هدفی برای مهار HIV است. تعدادی از ترکیبات فعال با موفقیت برای درمان اچ آی وی استفاده شده است.
با این حال، اچ آی وی به سرعت جهش می یابد و درمان طولانی مدت می تواند باعث سویه های مقاوم به دارو شود. بنابراین، برای غلبه بر این مشکل، به بازدارنده های جدید نیاز است.
چکیده مقاله
ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) یکی از قوی ترین ویروس های عفونی است. این بیماری باعث سندرم نقص ایمنی اکتسابی یا ایدز می شود که به ویژه در آفریقا و آسیا در سراسر جهان گسترش یافته است. امروزه، تقریباً ۳۶٫۹ میلیون نفر با HIV / AIDS زندگی می کنند. روزانه حدود ۵۰۰۰ نفر مبتلا به ویروس ایدز هستند که باعث می شود این بیماری یک تهدید جدی برای سلامتی باشد. (آمار جهانی ، ۲۰۱۹).
داروهای تجاری مختلفی برای درمان HIV-1 استفاده می شود. این داروها را می تواند با توجه به اهداف خود مانند ترانس اسكریپتاز معكوس (RT) ، پروتئاز، گیرنده CCR5 و اینتگراز به ۶ نوع تقسیم كرد. از آنجا که RT یک آنزیم حیاتی برای انتشار ویروس در سلول میزبان است، توسط تعداد زیادی بازدارنده هدف قرار می گیرد.
۲ نوع مهار کننده HIV-1 RT وجود دارد. مهار کننده های نوکلئوتید / نوکلئوزید RT (NRTI) و مهار کننده RT غیر نوکلئوزیدی (NNRTI). NRTI ها، که شبیه لایه های نوکلئوتیدی HIV-1 RT هستند. محل کاتالیزوری آنزیم را هدف قرار می دهند و باعث مهار فعالیت آن می شوند.
با این حال، NRTI همچنین می تواند آنزیم های پلیمراز سلولی را مهار کند. بنابراین، NRTI ها عوارض جانبی بسیار سمی دارند. بر خلاف NRTI ها، NNRTI ها سایت آلوستریک HIV-1 RT را هدف قرار می دهند. (Sluis-Cremer and Tachedjian، ۲۰۰۸).
NNRTI از نظر ساختاری متنوع، بسیار انتخابی و سمیت سلولی کمتری دارند. از هر دو نوع بازدارنده ها برای درمان بیماران آلوده به HIV-1 با هم استفاده می شود. همانطور که گفته شد درمان طولانی مدت با این داروها می تواند باعث ایجاد انواع مقاوم به دارو شود. بنابراین، برای غلبه بر این مشکل، بازدارنده های جدید با سازگاری ساختاری بهتر مورد نیاز است.
ساختمان و ترکیب ویروس
همان طور که اشاره شد اچ آی وی یک رترویروس و عضو زیرخانواده لنتی ویرینه است. بنابر این بسیاری از خصوصیات نمادین فیزیکی _ شیمیایی خانواده خود را داراست.
خصوصیت مورفولوژیک منحصر به فرد اچ آی وی، وجود نوکلوئیدی استوانهای در ویریون بالغ است. این نوکلوئید میلهای شکل که دارای ارزش تشخیصی میباشد، در تصاویر میکروسکوپ الکترونی دیده میشود. این ویروس سه ژن لازم برای همانند سازی را دارا میباشد. حدود ۶ ژن اضافی دیگر، بیان ویروس را تنظیم میکنند و در پاتوژنز بیماری در بدن حائز اهمیت هستند.
نمونههای جدا شده مختلف HIV مشابه نیستند. اما ظاهرا طیفی از ویروس های مرتبط به هم را تشکیل میدهند. گروه های مختلفی از ژنوم ویروسی در افراد آلوده یافت شده است.
طبقه بندی
دو نوع متمایز از ویروس های انسانی ADIS به نام HIV-1 و HIV-2 وجود دارند. افتراق این دو نوع ویروس از طریق ساختار ژنومی و ارتباط فیلوژنیک با سایر لنتی ویروس ها، صورت میگیرد.
ابتلا به HIV
اچ آی وی می تواند از طریق خون یا ترشحات بدن فرد آلوده (منی و ترشحات مجرای تناسلی زنان) به فرد سالم دیگر منتقل شود.
- خون آلوده یا تزریق با استفاده از سرنگ مشترک
- رابطه حفاظت نشده است. (منی و ترشحات مجرای تناسلی زنان)
انتقال از تماس پوستی و دهانی گزارش نشده است.
نحوه بیماری زایی اچ آی وی
این ویروس نوع خاصی از سلول های خونی را که جزء بسیار مهم و ضروری سیستم دفاعی بدن ( T Cell ) هست را تخریب می کند. هر چه میزان ویروس موجود در بدن فرد بیشتر باشد این میزان تخریب سلول ها بیشتر است.
در اثر این تخریب تعداد سلولهای T کمتر شده و سیستم ایمنی فرد نیز ضعیفتر می شود. در این حالت بدن مستعد ابتلا به انواع عفونت ها و سرطان ها می شود. تخریب سلول های T خطرناک است چرا که حتی میکروب هایی که برای یک فرد عادی بی خطر است، می تواند فرد مبتلا به HIV را بیمار سازد!
تشخیص HIV
تنها راه تشخیص اینکه فرد مبتلا به اچ آی وی است یا خیر، آزمایش HIV آنتی بادی است. این آزمایش وجود آنتی بادی های تولید شده توسط بدن در پاسخ به ویروس اچ آی وی را تشخیص می دهد. تولید آنتی بادی ممکن است تا سه ماه طول بکشد.
علائم HIV
برخی از افراد ظرف ۲ تا ۴ هفته پس از عفونت علائم شبه آنفولانزا دارند (عفونت حاد HIV نامیده می شود). این علائم ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد. علائم احتمالی شامل
- تب
- لرز
- راش
- عرق شبانه
- دردهای عضلانی
- گلو درد
- خستگی
- غدد لنفاوی متورم
- زخمهای دهان.
اما برخی از افراد ممکن است در طول عفونت HIV احساس بیماری نکنند و علائمی نداشته باشند. این علائم به این معنی نیست که شما HIV دارید. بیماریهای دیگر می توانند همین علائم را ایجاد کنند. همانطور که گفته شد آزمایش HIV تنها راهی است که می توان با اطمینان از آن مطلع شد.
درمان HIV
به داروی اچ آی وی درمان ضد ویروسی (ART) گفته می شود. هیچ درمانی موثر برای HIV وجود ندارد. اما با مراقبت های پزشکی مناسب می توان HIV را کنترل کنید. می توان HIV را کنترل کرده و افراد را قادر به زندگی طولانی و سالم کرد. اکثر افراد می توانند ظرف مدت شش ماه ویروس را کنترل کنند.
چهار رویکرد مقابله با HIV
- شوک و کشتن – که هدف آن دفع ویروس از مخازن آن و سپس از بین بردن سلولهای آلوده است.
- ویرایش ژن که هدف آن تغییر سلول های ایمنی است بنابراین آنها نمی توانند توسط HIV آلوده شوند.
- تعدیل سیستم ایمنی که به دنبال راه هایی برای تغییر دائمی سیستم ایمنی بدن برای مبارزه بهتر با HIV است.
- پیوند سلول های بنیادی با هدف از بین بردن کامل سیستم ایمنی بدن فرد آلوده و جایگزینی آن با سیستم ایمنی اهدا کننده. این پیچیده ترین و پرخطرترین رویکرد است.
در حال حاضر، بهترین کاری که برای سلامتی خود باید انجام دهید آزمایش منظم HIV است. اگر مبتلا به ویروس هستید، درمان ضد ویروسی را در اسرع وقت شروع کنید و طبق دستورالعمل، مرتباً آن را مصرف کنید.
خاصیت ضد HIV-1 برخی قارچ های آسیایی
تقریباً ۱۴۴۰۰۰ گونه قارچ تاکنون گزارش شده است که باعث می شود قارچ ها منبع امیدوار کننده ای برای مهارکننده های جدید در برابر HIV-1 RT باشند. (Niskanen و همکاران ، ۲۰۱۸). بسیاری از محققان پتانسیل های مختلف دارویی عصاره های قارچ مانند فعالیت های ضد میکروبی، ضد توموری، ضد التهابی، ضد ویروسی و تعدیل سیستم ایمنی را گزارش کرده اند.
به عنوان مثال، نشان داده شده است که تری ترپن های موجود در قارچ گانودرما لوسیدوم باعث مهار اثرات سیتوپاتیک HIV-1 پروتئاز و HIV-1 در سلولهای MT-4 می شوند (El-Mekkawy و همکاران ، ۱۹۹۸). سایر مواد ضد HIV-1 مانند ganoderiol F ، ganodermanontriol و ganoderic acid B از گانودرما لوسیدوم ، لنتینان از شیتاکه و اسیدهای سینامیک از Pleurotus sajor-caju همچنین فعالیت های پروتئاز ضد HIV-1 و معکوس ترانس کریپتاز را نشان دادند.
گانودریک اسید، لوسیدینیک اسید، لوسیدینیک لاکتون، گانودریول و گانودرمانون تری ال گانودرما با هدف قرار دادن DNA پلیمراز پروتئازها و ترنس کریپتاز معکوس باعث مهار فعالیت ویروس HIV می شوند.
بنابراین، قارچ ها منابع بسیار خوبی از عوامل دارویی امیدوار کننده هستند. در این مطالعه از نوزده قارچ خوراکی و دارویی استفاده شده است. سنجش، مهار و تعیین IC50 با روش فلورسانس انجام شد. IC50 نشان داد که این عصاره های قارچ می توانند عوامل بالقوه ضد HIV-1 RT باشند.
منابع :
(Lindequist et al.، ۲۰۰۵؛ Duru and Cayan، ۲۰۱۵)
Dasgupta and Acharya, 2019
A. Dasgupta, K. Acharya
Mushrooms: an emerging resource for therapeutic terpenoidsAdotey et al., 2011
G. Adotey, A. Quarcoo, J.C. Holliday, S. Fofie, B. Saaka
Effect of immunomodulating and antiviral agent of medicinal mushrooms (immune assist 24/7) on CD4+ T-lymphocyte counts of HIV-infected patients
Int. J. Med. Mushrooms, 13 (2) (2011), pp. 109-113https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1319562X2100084X
عفونت HIV توسط ویروس نقص ایمنی انسانی ایجاد می شود. این ویروس از طریق تماس با خون آلوده، مایع منی یا مایعات واژن به اچ آی وی منتقل میشود. بیشتر افراد با داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با فردی که به ویروس HIV مبتلا شده است، به این ویروس مبتلا می شوند. روش معمول دیگر برای ابتلا به آن،استفاده مشترک از سوزن های دارویی با فردی است که به ویروس HIV آلوده است.
علائم ایدز می تواند شامل موارد:کاهش سریع وزن، تب مکرر یا تعریق زیاد شبانه، خستگی مفرط و غیر قابل توضیح، تورم طولانی مدت غدد لنفاوی زیر بغل، کشاله ران یا گردن، اسهال که بیش از یک هفته طول می کشد، زخم های دهان، مقعد، یا دستگاه تناسلی. ذات الریه باشد.
علت این نام گذاری مربوط به عملکرد این نوع ویوس است. ویروس HIV در نهایت باعث سرکوب و نقص شدید در عملکرد سیستم ایمنی بدن می شود.در این حالت بدن فرد مبتلا مستعد ابتلا به انواع عفونت ها و سرطان ها می شود.
هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد. اما جای نگرانی ندارد.چرا که افراد می توانند ظرف مدت شش ماه ویروس را کنترل کنند.کنترل HIV افراد را قادر به زندگی طولانی و سالم کرده است.
به دلیل کمبود محسوس علائم، عفونت HIV بدون علامت شناخته می شود. این کمبود علائم شامل علائم احتمالی مزمن است. طبق اعلام HIV.gov ، فرد بذون اطلاع می تواند ۱۰ یا ۱۵ سال طول زندگی کند.