• بیماری های مقاربتی – بیماری های آمیزشی – بیماری های جنسی (STDs) بیماریهای عفونی هستند که از طریق تماس جنسی منتقل می شوند. بیماریهای مقاربتی امروزه یکی از شایع ترین بیماریهای عفونی در جهان است. بیش از ۲۰ نوع وجود دارد که سالانه بیش از ۱۳ میلیون زن و مرد را فقط در ایالات متحده تحت تأثیر قرار می دهد. برخی از شایع ترین بیماریهای مقاربتی عبارتند از عفونت کلامیدیا، تبخال تناسلی، زگیل تناسلی، سوزاک، سفلیس و HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی).

    خطرناکترین بیماریهای مقاربتی کدام اند؟

    بیماری های مقاربتی، در صورتی که به درستی درمان نشوند، می توانند بسیار خطرناک باشند. برخی از خطرناکترین بیماری های مقاربتی عبارتند از:

    1. ایدز (بیماری ایدز)
    2. سیفیلیس
    3. هپاتیت B و C
    4. گونوره (آلودگی ناشی از گونه های باکتریایی Neisseria gonorrhoeae)
    5. هرپس تناسلی
    6. کلامیدیا (آلودگی ناشی از باکتری Chlamydia trachomatis)
    7. تب برفکی (بیماری هرپس جنسی)
    8. هپاتیت A (از طریق مقاربت جنسی یا استفاده از سوزن های تزریقی آلوده)
    9. سرطان عنق رحم (مرتبط با عفونت HPV)
    10. آماروسیس (آلودگی ناشی از باکتری Treponema pallidum)
    11. مولوسکوم قارچی (یک عفونت قارچی)

     چه زمانی مشخص می شود که مبتلا به بیماری مقاربتی هستم؟

    نام بیماریپس از رابطه جنسی
    کلامیدیا۲ هفته
    هرپسهنگامی که علائم ظاهر می شوند
    اچ پی ویسالانه با آزمون پاپ
    سوزاک۱ هفته
    هپاتیت B۴ هفته
    سیفلیس۴ هفته
    تریکومونیازیس۴ هفته

    آزمایش بیماری های مقاربتی

    آزمایش بیماری‌های مقاربتی یا آزمایش بیماری‌های آمیزشی، مجموعه‌ای از آزمون‌های پزشکی است که برای تشخیص بیماری‌هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شوند، انجام می‌شود. این آزمایش‌ها می‌توانند برای تشخیص بیماری‌هایی مانند ایدز، سیفیلیس، گونوره، کلامیدیا، هپاتیت ب و سی و برخی بیماری‌های دیگر کاربرد داشته باشند.

    نحوه انجام این آزمایش‌ها با توجه به هر بیماری متفاوت است، اما معمولاً با برداشت نمونه خون، ادرار، سلول‌های بدن یا سایر نمونه‌های بیولوژیکی، آزمایش‌های مختلفی انجام می‌شود. در بعضی موارد، این آزمایش‌ها ممکن است به صورت تعداد چند مرحله‌ای باشند، به عنوان مثال در برخی موارد باید برای تشخیص دقیق تر، آزمایش‌های مکمل هم انجام شود.

    اچ آی وی یا ویروس نقص ایمنی

    HIV مخفف ویروس نقص ایمنی انسان است. این ویروس با از بین بردن سلول های مهم مبارزه کننده با بیماری ها و عفونت ها، سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند. در حال حاضر هیچ درمان متمرکز و موثری برای HIV وجود ندارد. اما با مراقبت های پزشکی مناسب می توان HIV را کنترل کرد. برخی از افراد  به دلیل عوامل متعدد، از جمله شریک جنسی و رفتارهای خطرناک، بیشتر از دیگران به ویروس HIV مبتلا می شوند. در این بخش  اطلاعات اولیه در مورد HIV ، مانند نحوه انتقال، نحوه جلوگیری از آن و نحوه آزمایش HIV را در اختیار شما قرار می دهیم.

    مراحل HIV چگونه است؟

    اگر فرد مبتلا به HIV تحت درمان قرار نگیرد، معمولاً در سه مرحله بیماری پیشرفت می کند. درست است که تاکنون درمان متمرکزی برای این بیماری شناخته نشده است با این حال HIV می تواند پیشرفت بیماری را کند یا از پیشرفت آن جلوگیری کند. امروزه با پیشرفت های درمانی، پیشرفت این بیماری به مرحله ۳ نسبت به گذشته HIV کمتر رایج است.

    مرحله ۱: عفونت حاد HIV

    افراد دارای مقدار زیادی ویروس HIV در خون خود هستند. این مرحله بسیار مسری است. برخی افراد علائم شبیه آنفولانزا دارند. این پاسخ طبیعی بدن به عفونت است.
    اما برخی از افراد ممکن است  اصلا علائمی نداشته باشند.
    اگر علائم شبه آنفولانزا دارید، به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. بهترین راه برای تشخیص اچ آی وی آزمایش است.  آزمایش آنتی ژن/آنتی بادی یا آزمایش اسید نوکلئیک (NAT) می تواند این عفونت حاد را تشخیص دهد.

    مرحله ۲: عفونت مزمن HIV

    این مرحله عفونت، HIV بدون علامت یا تأخیر بالینی نیز نامیده می شود. HIV هنوز فعال است اما در سطوح بسیار پایین تولید مثل می کند.
    ممکن است افراد در این مرحله هیچ علامتی نداشته باشند.
    بدون مصرف داروی HIV ، این دوره ممکن است یک دهه یا بیشتر طول بکشد، اما برخی ممکن است سریعتر پیشرفت کنند.
    در این مرحله افراد می توانند HIV را منتقل کنند.
    در پایان این مرحله، میزان HIV در خون (که بار ویروسی نامیده می شود) افزایش می یابد و تعداد سلول های CD4 کاهش می یابد. ممکن است فرد با افزایش سطح ویروس در بدن علائم داشته باشد و فرد وارد مرحله ۳ شود. افرادی که داروی HIV را طبق تجویز مصرف می کنند ممکن است هرگز وارد مرحله ۳ نشوند.

    مرحله ۳: سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز)

    شدیدترین مرحله عفونت HIV. مبتلایان به ایدز دارای سیستم ایمنی بسیار ضعیفی هستند. به طوری که به تعداد فزاینده ای از بیماری های شدید به نام عفونت های فرصت طلب مبتلا می شوند.
    افراد مبتلا به ایدز می توانند بار ویروسی بالایی داشته باشند و بسیار عفونی باشند.
    بدون درمان، افراد مبتلا به ایدز معمولاً حدود سه سال زنده می مانند.

    چهار رویکرد مقابله با HIV

    1. شوک و کشتن – که هدف آن دفع ویروس از مخازن آن و سپس از بین بردن سلولهای آلوده است.
    2. ویرایش ژن که هدف آن تغییر سلول های ایمنی است تا توسط HIV آلوده نشوند.
    3. تعدیل سیستم ایمنی که به دنبال راه هایی برای تغییر دائمی سیستم ایمنی بدن برای مبارزه بهتر با HIV است.
    4. پیوند سلول های بنیادی با هدف از بین بردن کامل سیستم ایمنی بدن فرد آلوده و جایگزینی آن با سیستم ایمنی اهدا کننده. این پیچیده ترین و پرخطرترین رویکرد است.

    خواص ضد HIV برخی از قارچ های دارویی

    نشان داده شده است که تری ترپن های موجود در قارچ گانودرما لوسیدوم باعث مهار اثرات سیتوپاتیک HIV-1 پروتئاز و HIV-1 در سلولهای MT-4 می شوند. سایر مواد ضد HIV-1 مانند ganoderiol F ، ganodermanontriol و ganoderic acid B از گانودرما لوسیدوم ، لنتینان از شیتاکه و اسیدهای سینامیک از Pleurotus sajor-caju همچنین فعالیت های پروتئاز ضد HIV-1 و معکوس ترانس کریپتاز را نشان دادند.
    گانودریک اسید، لوسیدینیک اسید، لوسیدینیک لاکتون، گانودریول و گانودرمانون تری ال گانودرما با هدف قرار دادن DNA پلیمراز پروتئازها و ترنس کریپتاز معکوس باعث مهار فعالیت ویروس HIV می شوند.

    مطالعه بیشتر : تاثیر قارچ گانودرما روی HIV

    بیماری کلامیدیا

    بیماری کلامیدیا

    کلامیدیا

    کلامیدیا یک بیماری مقاربتی رایج است که می تواند هم مردان و هم زنان را مبتلا کند. این بیماری می تواند آسیب جدی و دائمی به دستگاه تولید مثل زنان وارد کند. همچنین می تواند بارداری او را دشوار یا غیرممکن کند. کلامیدیا همچنین می تواند باعث حاملگی خارج رحمی کشنده شود (حاملگی که خارج از رحم اتفاق می افتد).

    کلامیدیا چگونه منتقل می شود؟

    با داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فردی که مبتلا به کلامیدیا است، می توانید به کلامیدیا مبتلا شوید. اگر در گذشته مبتلا به کلامیدیا بوده اید و تحت درمان قرار گرفته اید، باز هم می توانید دوباره به این بیماری مبتلا شوید. این می تواند در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با فردی که مبتلا به کلامیدیا است رخ دهد.

    علائم

    اکثر افرادی که مبتلا به کلامیدیا هستند هیچ علامتی ندارند. ممکن است این بیماری مراقبتی تا چند هفته پس از رابطه جنسی با شریک آلوده ظاهر نیز نشوند. حتی وقتی کلامیدیا هیچ علامتی نداشته باشد، می تواند به سیستم تولید مثل شما آسیب برساند.

    علائم کلامیدیا در زنان

    • ترشح غیرطبیعی واژن؛
    • احساس سوزش هنگام ادرار کردن.

    علائم کلامیدیا در مردان

    • ترشح از آلت تناسلی آنها ؛
    • احساس سوزش هنگام ادرار ؛
    • درد و تورم در یک یا هر دو بیضه (اگرچه این علامت کمتر رایج است).

    آزمایش کلامیدیا

    آزمایشات آزمایشگاهی می توانند کلامیدیا را تشخیص دهند.  ممکن است از شما خواسته شود نمونه ادرار ارائه دهید یا ممکن است از یک سواب پنبه ای استفاده کنید تا از واژن خود نمونه ای برای آزمایش کلامیدیا بگیرید.

    تاثیر قارچ های دارویی روی کلامیدیا

    قارچ های دارویی به دلیل خواص ضدباکتریایی و ضد ویروسی میتوانند روی کلامیدیا موثر باشند. انتهای همین مقاله را مطالعه کنید.

    تبخال دهان یا هرپس سیمپلکس ۱

    تبخال دهان معمولاً یک بیماری مقاربتی محسوب نمی شود. تبخال یا تاول بر روی لب ها نشانه عفونت ویروسی تبخال است که معمولاً توسط نوعی ویروس تبخال معروف به ویروس هرپس انسانی ۱ ایجاد می شود.

    این بیماری می تواند از طریق بوسیدن منتقل شود. با این حال، می تواند به اندام تناسلی نیز سرایت کند. هیچ درمانی برای عفونت تبخال وجود ندارد، اما داروها می توانند شدت و طول مدت شیوع را کاهش دهند.

    نشانه های تبخال دهان

    • خارش لب ها یا پوست اطراف دهان
    • سوزش در نزدیکی لب ها یا ناحیه دهان
    • سوزن سوزن شدن در نزدیکی لب ها یا ناحیه دهان
    • گلو درد
    • تورم غدد
    • بلع دردناک
    • ممکن است راش روی لثه، لب، دهان یا گلو شما ایجاد شود

    تبخال تناسلی

    تبخال تناسلی یک بیماری مقاربتی است که هر فرد که از نظر جنسی فعال است می تواند به آن مبتلا شود. اکثر افراد مبتلا به این ویروس علائم ندارند. حتی بدون علائم بیماری، تبخال همچنان می تواند به شرکای جنسی منتقل شود. تبخال توسط دو نوع ویروس ایجاد می شود. این ویروس ها هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-1) و ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ (HSV-2) نامیده می شوند. دسته اول باعث تبخال دهانی و دسته دوم باعث تبخال تناسلی می شود.

    تبخال تناسلی

    تبخال تناسلی

    هرپس سیمپلکس ۲ یا تبخال تناسلی چگونه منتقل می شود؟

    با داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فردی که به این بیماری مبتلا است می توانید به تبخال تناسلی مبتلا شوید.

    اگر تبخال ندارید، در صورت تماس با ویروس تبخال در موارد زیر می توانید آلوده شوید.

    • زخم تبخال؛
    • بزاق (اگر شریک جنسی شما دارای عفونت تبخال دهانی است) یا ترشحات تناسلی (اگر شریک جنسی شما دارای عفونت تبخال تناسلی است) ؛
    • در صورت وجود عفونت تبخال دهان در ناحیه دهان ، یا در صورت عفونت تبخال تناسلی پوست ناحیه تناسلی.

     

    بیماری آمیزشی تبخال تناسلی

    تبخال ممکن است با بیماری گال اشتباه گرفته شود

    آزمایش تبخال تناسلی

    پزشک فقط با مشاهده علائم شما تبخال تناسلی را تشخیص دهد.  همچنین می تواند نمونه ای از زخم را گرفته و آن را آزمایش کنند. در موارد خاص، ممکن است از آزمایش خون برای یافتن آنتی بادی های تبخال استفاده شود.

    مطالعه بیشتر : قارچ های دارویی و  ویروس تبخال تناسلی ( پاسخ به سوالات متداول )

    ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

    HPV شایع ترین بیماری مقاربتی است. HPV ویروسی متفاوت از HIV و HSV (تبخال تناسلی) است. حدود ۴۳ میلیون عفونت HPV در سال ۲۰۱۸ شناسایی شده است که بسیاری از آنها در اواخر نوجوانی و اوایل ۲۰ سالگی بودند. انواع مختلفی از HPV وجود دارد. برخی از انواع می توانند مشکلات سلامتی از جمله زگیل تناسلی و سرطان ایجاد کنند.

    ی توانند جلوی بروز این مشکلات سلامتی را بگیرند.

    HPV چگونه منتقل می شود؟

    شما با داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فردی که ویروس دارد، HPV را دریافت کنید.  این ویروس بیشتر در طول رابطه جنسی مقعدی یا واژینال منتشر می شود. HPV حتی زمانی که فرد آلوده هیچ علامت یا علامتی ندارد قابل انتقال است.

    هر کسی که از نظر جنسی فعال است می تواند به HPV مبتلا شود. علائم این بیماری مقاربتی ممکن است سال ها پس از رابطه جنسی با فردی که مبتلا به این بیماری است، بروز داده شود. این باعث می شود که ندانید اولین باری که به این بیماری مبتلا شده اید چه زمانی بوده است.

    تشخیص HPV

    هیچ آزمایشی برای یافتن “وضعیت HPV” فرد وجود ندارد. همچنین، هیچ آزمایش تأیید شده HPV برای یافتن HPV در دهان یا گلو وجود ندارد. البته آزمایشات HPV وجود دارد که می تواند برای غربالگری سرطان دهانه رحم مورد استفاده قرار گیرد. این آزمایشات فقط برای غربالگری در زنان ۳۰ سال به بالا توصیه می شود. آزمایش HPV برای غربالگری مردان، نوجوانان یا زنان زیر ۳۰ سال توصیه نمی شود.

    اکثر افراد مبتلا به HPV نمی دانند که آلوده هستند و هرگز علائم یا مشکلات سلامتی ناشی از آن ایجاد نمی کنند. برخی افراد هنگام ابتلا به زگیل تناسلی متوجه می شوند که مبتلا به HPV هستند. زنان ممکن است در صورت دریافت نتیجه غیر طبیعی پاپ (در هنگام غربالگری سرطان دهانه رحم) متوجه HPV شوند. دیگران ممکن است تنها زمانی متوجه این بیماری شوند که مشکلات جدی تر HPV مانند سرطان رخ دهد. در سایت مقالات زیادی را به این بیماری اختصاص داهده ایم فلذا از تکرار مطالب خودداری کرده و به قرار دادن لینک این مقالات در ادامه اکتفا می کنیم.

    مقالات مفید:

    شانکروئید

    شانکروئید یک بیماری مقاربتی است که بیشتر در آفریقا و آسیا شایع تر است. این بیماری باعث ایجاد توده های دردناک در ناحیه تناسلی می شود که می تواند به زخم های باز تبدیل شود. آنتی بیوتیک ها می توانند عفونت را درمان کنند. شانکروئید در اثر عفونت باکتریایی با هموفیلوس دوکرئی ایجاد می شود.

    شانکروئید

    شانکروئید

    علائم شانکروئید

    • یک یا چند زخم یا برآمدگی بر روی اندام تناسلی.
    • یک مرز باریک و قرمز اطراف زخم ها را احاطه کرده است. زخم ها پر از چرک می شوند و در نهایت به یک زخم باز دردناک تبدیل می شوند.

    سوزاک

    سوزاک یکی دیگر از بیماری های مقاربتی است که می تواند مردان و زنان را مبتلا کند. این بیماری می تواند باعث ایجاد عفونت در دستگاه تناسلی، روده و گلو شود. این عفونت بسیار رایج است، به ویژه در بین جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله.

    سوزاک چگونه منتقل می شود؟

    این بیماری نیز به مانند سایر بیماری های آمیزشی است. شما می توانید با داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فردی که مبتلا به سوزاک است، مبتلا بهسوزاک شوید. یک زن باردار مبتلا به سوزاک می تواند عفونت را در هنگام زایمان به نوزاد خود منتقل کند.

    سوزاک

    علائم سوزاک در مردان و زنان

    علائم سوزاک

    برخی از مردان مبتلا به سوزاک ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند. با این حال، مردانی که علائم دارند، ممکن است موارد زیر را داشته باشند:

    • احساس سوزش هنگام ادرار ؛
    • ترشح سفید، زرد یا سبز از آلت تناسلی ؛
    • درد در بیضه یا تورم (اگرچه این مورد کمتر رایج است).

    اکثر زنان مبتلا به سوزاک نیز هیچ علامتی ندارند. حتی وقتی یک زن علائم دارد، اغلب خفیف است و می تواند با عفونت مثانه یا واژن اشتباه گرفته شود. زنان مبتلا به سوزاک در معرض خطر عوارض جدی عفونت هستند، حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشند.

    علائم سوزاک در زنان

    • احساس درد یا سوزش هنگام ادرار کردن ؛
    • افزایش ترشحات واژن ؛
    • خونریزی واژینال بین پریودها.

    عفونت های مقعدی ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند یا علائمی را در مردان و زنان ایجاد کنند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    • خارش مقعدی ؛
    • درد ؛
    • خون ریزی؛
    • حرکات دردناک روده.

    در صورت مشاهده هر یک از این علائم زخم غیر معمول، ترشحات بد بو، سوزش هنگام ادرار یا خونریزی بین پریودها، باید توسط پزشک معاینه شوید.

    آزمایش سوزاک

    بیشتر اوقات می توان از ادرار برای آزمایش سوزاک استفاده کرد. با این حال، اگر رابطه جنسی دهانی و یا مقعدی داشته اید، ممکن است از سواب برای جمع آوری نمونه هایی از گلو و یا مقعد استفاده شود. در برخی موارد، ممکن است از سواب برای جمع آوری نمونه از مجرای ادرار مردان (مجرای ادرار) یا دهانه رحم زنان (باز شدن به رحم) استفاده شود.

    هپاتیت B

    هپاتیت B یک عفونت کبدی است که توسط ویروس هپاتیت B (HBV) ایجاد می شود. هپاتیت B زمانی منتقل می شود که خون، مایع منی یا سایر مایعات بدن فرد آلوده به ویروس وارد بدن فرد شود. این اتفاق می تواند از طریق رابطه جنسی رخ دهد یا از طریق سوزن، سرنگ یا سایر تجهیزات تزریق دارو ؛ یا از مادر به نوزاد هنگام تولد.

    علائم هپاتیت B

    همه افرادی که به تازگی با HBV آلوده شده اند علائمی ندارند، اما برای افرادی که این علائم را دارند علائم می تواند شامل خستگی، ضعف اشتها، درد معده، تهوع و زردی باشد. برای بسیاری از افراد، هپاتیت B یک بیماری کوتاه مدت است. برای دیگران، این بیماری می تواند به یک عفونت مزمن طولانی مدت تبدیل شود که می تواند منجر به مشکلات جدی و حتی تهدید کننده زندگی مانند سیروز یا سرطان کبد شود. خطر ابتلا به عفونت مزمن هپاتیت به سن عفونت مربوط می شود: حدود ۹۰ درصد از نوزادان مبتلا به هپاتیت B دچار عفونت مزمن می شوند، در حالی که فقط ۲ تا ۶ درصد از افرادی که در بزرگسالی به هپاتیت B مبتلا می شوند به عفونت مزمن مبتلا می شوند. بهترین راه پیشگیری از هپاتیت B واکسیناسیون است.

    از چه آزمایشاتی برای شناسایی بیماران مبتلا به هپاتیت B استفاده می شود؟

    سه آزمایش سرولوژیکی مختلف (آنتی ژن سطحی هپاتیت B [HBsAg] ، آنتی بادی سطحی هپاتیت B [ضد HBs] و آنتی بادی کلی هسته هپاتیت B [ضد HBc]) استفاده می شود.

    مطالعه این مقاله می تواند برای شما مفید باشد: گانودرما و هپاتیت

    سیفلیس

    سیفلیس یک عفونت مقاربتی است که در صورت عدم درمان می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند. سیفلیس به مراحل (اولیه ، ثانویه ، پنهان و سوم) تقسیم می شود. علائم و نشانه های متفاوتی در هر مرحله وجود دارد.

    سیفلیس

    سیفلیس

    سیفلیس چگونه منتقل می شود؟

    شما  با تماس مستقیم با زخم سیفلیس در طول رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی، به سیفلیس مبتلا می شوید.  زخم ها معمولا روی آلت تناسلی، واژن یا مقعد، روی لب ها یا دهان قابل رویت هستند. بیماری سفلیس می تواند از مادر آلوده به نوزاد متولد نشده نیز منتقل شود .

    بیماری مقاربتی سیفلیس

    سیفیلیس – بیماری آمیزشی

    تشخیص و علائم سیفلیس

    سفلیس به مراحل (اولیه ، ثانویه ، پنهان و سوم) تقسیم می شود که علائم و نشانه های متفاوتی مربوط به هر مرحله است. شخص مبتلا به سفلیس اولیه به طور کلی در محل اولیه عفونت یا زخم دارد. این زخم ها معمولاً در ناحیه تناسلی یا اطراف آن، اطراف مقعد یا داخل و اطراف دهان ایجاد می شوند. این زخم ها معمولاً (اما نه همیشه) سفت، گرد و بدون درد هستند. علائم سیفلیس ثانویه شامل بثورات پوستی، تورم غدد لنفاوی و تب است. علائم و نشانه های سفلیس اولیه و ثانویه می تواند خفیف باشد و ممکن است به آنها توجه نشود. در مرحله نهفته، هیچ نشانه یا علامتی وجود ندارد. سیفلیس سوم با مشکلات شدید پزشکی همراه است. پزشک معمولاً با کمک آزمایش های متعدد می تواند سفلیس سوم را تشخیص دهد. این نوع از بیماری مقاربتی می تواند بر قلب، مغز و سایر اعضای بدن تأثیر بگذارد.

    آزمایش سیفلیس

    بیشتر اوقات از آزمایش خون برای تشخیص استفاده می شود. برخی از  پزشکان با آزمایش مایع زخم سیفیلیس، آن را تشخیص می دهند.

    آیا سیفلیس قابل درمان است؟

    این بیماری ویروسی را می توان با آنتی بیوتیک های مناسب درمان کرد.

    تریکومونیازیس

    Trichomoniasis (یا “trich”) یک بیماری جنسی شایع است. علت آن عفونت با انگل تک یاخته ای به نام Trichomonas vaginalis است. اگرچه علائم بیماری متفاوت است، اما اکثر افرادی که انگل دارند نمی توانند تشخیص دهند که آلوده هستند.

    تریکومونیازیس

    تریکومونیازیس

    چگونه افراد به تریکومونیازیس مبتلا می شوند؟

    این انگل در طول رابطه جنسی از فرد آلوده به فرد غیر آلوده منتقل می شود. در زنان، شایع ترین قسمت آلوده بدن دستگاه تناسلی تحتانی (فرج، واژن، دهانه رحم یا مجرای ادرار) است. در مردان، شایع ترین قسمت بدن آلوده قسمت داخلی آلت تناسلی (پیشابراه) است. در طول رابطه جنسی، انگل معمولاً از آلت تناسلی به واژن یا از واژن به آلت تناسلی منتقل می شود.  شایع نیست که انگل سایر قسمت های بدن مانند دست، دهان یا مقعد را آلوده کند. مشخص نیست که چرا برخی از افراد مبتلا به عفونت علائم را نشان می دهند در حالی که برخی دیگر این علائم را ندارند. احتمالاً به عواملی مانند سن و سلامت کلی فرد بستگی دارد. افراد مبتلا بدون علائم هنوز هم می توانند عفونت را به دیگران منتقل کنند. (منبع)

    علائم و نشانه های تریکومونیازیس چیست؟

    حدود ۷۰ درصد از افراد آلوده هیچ نشانه یا علامتی ندارند. هنگامی که تریکومونیازیس علائم ایجاد می کند، می تواند از تحریک خفیف تا التهاب شدید متغیر باشد. برخی از افراد با علائم در عرض ۵ تا ۲۸ روز پس از آلوده شدن به آن مبتلا می شوند. برخی دیگر دیرتر علائم خود را نشان نمی دهند.

    علائم تریکومونیازیس در مردان

    • خارش یا سوزش در داخل آلت تناسلی ؛
    • سوزش بعد از ادرار یا انزال ؛
    • ترشح از آلت تناسلی.

    علائم تریکومونیازیس در زنان

    • خارش، سوزش، قرمزی یا درد دستگاه تناسلی؛
    • ناراحتی در ادرار؛
    • تغییر در ترشحات واژن آنها (یعنی ترشحات نازک یا افزایش حجم) که می تواند شفاف، سفید، زرد یا سبز رنگ با بوی غیر معمول باشد.

    آزمایش تریکومونیازیس

    تشخیص تریکومونیازیس تنها بر اساس علائم امکان پذیر نیست. برای زنان و مردان، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند شما را معاینه کرده و یک آزمایش آزمایشگاهی برای تشخیص تریکومونیازیس انجام دهد.

    منبع : مرکز سلامت دانشگاه فلوریدا – FLORIDA STATE UNIVERSITY

     

    بیماری گونوره

    گونوره (Gonorrhea) یا نُزل (Urethritis) یکی از بیماری‌هایی است که به واسطه باکتری Neisseria gonorrhoeae به وجود می‌آید و از طریق رابطه جنسی به دیگران منتقل می‌شود. این بیماری در دو جنس قابل ابتلاست و ممکن است در هر دو جنس علائم و نشانه‌های مشابهی ایجاد کند.

    علائم گونوره

    در مردان شامل درد و سوزش هنگام ادرارکردن، ترشح مایع از آلت تناسلی، بزرگ شدن لگن و درد در ناحیه مقعدی است. در زنان، گونوره ممکن است بدون علائم باشد یا علائمی مانند درد و سوزش هنگام ادرارکردن، ترشح از رحم و درد در ناحیه لگنی ایجاد کند.

    اگر گونوره درمان نشود، می‌تواند به عفونت های مزمنی مانند التهاب لگنی در زنان و التهاب روده در مردان منجر شود. همچنین این بیماری می‌تواند به سایر بیماری های مقاربتی مانند هپاتیت B، هپاتیت C و ایدز مرتبط شود.

    به عنوان راه های پیشگیری، استفاده از محافظ‌های جنسی و تست برای عفونت‌های مقاربتی می‌تواند موثر باشد. درمان گونوره با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها امکان‌پذیر است. بهتر است در صورت احساس علائمی مشابه با گونوره، به پزشک مراجعه کنید و درمان مناسب را برای خود اخذ کنید.

    درمان بیماری های مقاربتی

    مکمل های زیر هنگام ابتلا به بیماری های جنسی به شما کمک می کنند:

    • ویتامین های کمپلکس B، برای تقویت سیستم ایمنی بدن (به ویژه اگر HPV)
    • مکمل پروبیوتیک. مصرف آنتی بیوتیک ها برای درمان بیماری های مقاربتی می تواند تعادل باکتری ها را در روده شما برهم زده و باعث اسهال شود. پروبیوتیک ها یا باکتری مفید  می توانند به بازگرداندن تعادل کمک کنند. افراد مبتلا به بیماری های خود ایمنی، مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید، یا افرادی که برای سرکوب سیستم ایمنی دارو مصرف می کنند، یا سیستم ایمنی آنها ضعیف شده است، باید قبل از مصرف پروبیوتیک ها از پزشک خود سوال کنند.
    • بره موم ، ۳% ointment، روی پوست اعمال می شود. بره موم ممکن است به بهبود ضایعات تناسلی ناشی از HSV نوع ۲ کمک کند تا سریعتر بهبود یابد. بره موم رزینی است که توسط زنبورها ساخته می شود.البته برای اطمینان از اینکه آیا بره موم موثر است یا خیر، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
    • زینک که روی پوست به صورت کرم زده می شود، ممکن است شدت و مدت ضایعات تبخال تناسلی را کاهش دهد.

    گیاهان دارویی برای درمان بیماری های مقاربتی

    استفاده از گیاهان دارویی یک رویکرد قدیمی برای تقویت بدن و درمان بیماری های جنسی است.

    درمان زگیل تناسلی با چای سبز

    چای سبز: عصاره اختصاصی چای سبز، به نام پماد پلی فنون E ، توسط FDA به عنوان یک درمان موضعی برای زگیل های تناسلی ناشی از HPV تأیید شده است.

    درمان تبخال تناسلی با آلوئه ورا

    آلوئه ورا: شواهد اولیه نشان می دهد که ژل آلوئه ورا به صورت موضعی ممکن است علائم تبخال تناسلی را در مردان بهبود بخشد. در دو مطالعه دیده شد که مردانی که از کرم آلوئه ورا استفاده کردند،  ضایعات سریعتر از کسانی که از دارونما استفاده می کردند، بهبود می یافت.

    درمان بیماری های مقاربتی با گانودرما

    طب سنتی چینی (TCM) از ترکیبات گیاهی زیادی برای تقویت سیستم ایمنی بدن و مبارزه با ویروس ها استفاده می کند. یکی از موثرترین محصولاتی که طب سنتی چین آن را توصیه میکند، قارچ گانودرما است. قارچ گانودرما لوسیدوم ( Ganoderma lucidum )  به تقویت سیستم ایمنی بدن و درمان عفونت های ویروسی کمک می کند.

    قارچ گانودرما لوسیدوم و سایر قارچ های دارویی (از جمله شیتاکه و ترکی تیل) می توانند در برابر بسیاری از بیماری های مقاربتی کمک کنند:

    • تبخال تناسلی و تبخال دهان (HSV-1 و HSV-2)
    • ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
    • ویروس هپاتیت
    • عفونت ویروسی نقص ایمنی انسانی (HIV)
    • و بسیاری از عفونت های ویروسی دیگر

    تاثیر گانودرما روی بیماری های مقاربتی

    • کمک به فعالیت ماکروفاژها (ماکروفاژها به عنوان اولین سد ایمنی در مقابل ویروس هستند)
    • ایجاد آنتی بادی
    • تولید لنفوسیت های T (سلول‌های T به طور مستقیم به سلول‌های آلوده به ویروس و سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند)
    • ترشح اینترفرون های انسانی (اینترفرون‌ها موجب تحریک سیستم ایمنی و افزایش مقاومت بدن در برابر عوامل بیماری‌زا می‌شوند(
    • فعالیت سلولهای کشنده طبیعی (NK)
    • تهاجمی بودن گرانولوسیت ها در برابر ویروس ها

    سایر قارچ های دارویی نیز مشابه قارچ گانودرما ترکیبات فعال دارند، به ویژه بتا گلوکانهای قارچ که سیستم ایمنی فرد را اصلاح و تقویت می کند. قارچ های دارویی برای پیشگیری از بیماری های جنسی نیز تجویز می شوند.

    برای تهیه و خرید قارچ گانودرما لوسیدوم ( و سایر قارچ های دارویی ) با ما در ارتباط باشید

    میانگین امتیازات ۴ از ۵
    از مجموع ۱۱ رای

    2 دیدگاه در “۱۱ بیماری مقاربتی خطرناک: تصاویر، علائم، تشخیص، درمان

    1. درمان زگیل تناسلی گفت:

      بسیار عالی و مفید بود. واقعا خانم ها باید به محض شک کردن به زگیل تناسلی و اچ پی وی برای درمان اقدام کنن با توجه به این همه عواقب خطرناکی که این بیماری داره. ممنونم از شما

    2. محمد شاه پسند گفت:

      سایت خوب با مقالاتی بسیار بی نظیری دارین

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *