بهترین قارچ‌های دارویی برای HIV: عفونت HIV یک عفونت مقاربتی (STI) است. این بیماری مقاربتی سیستم ایمنی را به خطر می اندازد و مبارزه با ارگانیسم های عامل این بیماری را برای بدن بسیار دشوار می کند. اگرچه هیچ درمانی برای HIV/AIDS وجود ندارد، اما انواع خاصی از داروها وجود دارند که می‌توانند تفاوت بزرگ و نجات‌بخشی را برای فرد مبتلا ایجاد کنند. این داروها می توانند سرعت پیشرفت بیماری را کاهش دهند، طول عمر را افزایش دهند، از عفونت های ثانویه و عوارض آن جلوگیری کنند، کیفیت زندگی را بهبود بخشند و در نتیجه تعداد مرگ و میر ناشی از ایدز را کاهش دهند. در ادامه به شرحی از بیماری HIV و تاثیر قارچ های دارویی روی HIV میپردازیم
راه‌های انتقال ویروس HIV
- تماس با مایع منی یا واژن
- رابطه جنسی مقعدی یا دهانی
- از مادر به کودک در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی
- از طریق خون آلوده
اگرچه HIV یک ویروس است، اما از طریق نیش حشرات، از طریق هوا یا آب منتقل نمی شود.
افراد در هنگام دست دادن، در آغوش گرفتن، بوسیدن، نشستن در کنار فرد مبتلا و غیره نمی توانند آلوده شوند.
چرا HIV خطرناک است؟
ویروس HIV به طور خاص سلول های CD4 T را هدف قرار داده و از بین می برد. اینها گلبول های سفید بسیار مهمی هستند که نقش مهمی در کمک به بدن انسان در مبارزه با عفونت ها دارند. هرچه سلول های CD4 T در خون کمتر باشد، سیستم ایمنی ضعیف تر است.
تشخیص HIV
هنگامی که تعداد سلول های CD4 T در آزمایش خون به زیر ۲۰۰ می رسد یا عارضه ای مربوط به علائم ایدز وجود دارد، فرد مبتلا به ایدز تشخیص داده می شود.
علائم HIV
علائم اچ آی وی و ایدز از یک فرد آلوده به فرد دیگر متفاوت است. این علائم نیز می تواند بسته به مرحله عفونت متفاوت باشد.
۳ مرحله از پیشرفت HIV وجود دارد :
- عفونت اولیه (اچ آی وی حاد)
- عفونت نهفته بالینی (HIV مزمن)
- عفونت علامت دار HIV
عفونت اولیه اچ‌آی‌وی
پس از آلوده شدن، تنها چند هفته طول می‌کشد تا اکثر افراد اولین علائم را تجربه کنند. این علائم ممکن است نادیده گرفت زیرا معمولا بسیار خفیف هستند:
- سردرد
- گلو درد
- زخم های دردناک دهان
- غدد لنفاوی متورم به خصوص در ناحیه گردن
- کهیر
- تب
- درد عضلانی
- درد مفاصل
- خستگی
عفونت نهفته بالینی
در این مرحله ویروس HIV در گلبول های سفید آلوده باقی می ماند. برخی از افراد ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند و برخی دیگر ممکن است علائم جزئی مانند تورم مداوم غدد لنفاوی داشته باشند.
به طور کلی، اگر فرد درمان ضد رتروویروسی دریافت نکند، عفونت نهفته HIV حدود ۱۰ سال طول می کشد و گاهی اوقات عفونت چندین دهه طول می کشد.
عفونت علامت دار HIV
پس از گذشت چند هفته از عفونت اولیه، برخی از علائم مشابه آنفولانزا از بین می‌روند و بیماری به ایدز تبدیل می‌شود.
اکنون مجموعه جدیدی از علائم در کنار علائم قدیمی نمایان می‌شود:
- تب
- تعریق در شب
- کاهش وزن
- اسهال
- خستگی
- عفونت قارچی دهان (برفک دهان)
- عفونت های مکرر
- زونا (هرپس زوستر)
پیشرفت عفونت HIV به ایدز
اکثر افراد مبتلا به HIV که تحت درمان های ضد ویروسی شدید قرار می گیرند به ایدز مبتلا نمی شوند. در افراد آلوده به HIV که داروها را مصرف نمی کنند، اچ آی وی در حدود ۱۰ سال به ایدز تبدیل می شود.
در مرحله ای که عفونت HIV به ایدز تبدیل می شود، سیستم ایمنی فرد به شدت آسیب می بیند. برای مثال خفیف ترین عفونتی که برای عموم دردسر زیادی ایجاد نمی کند، در فرد مبتلا به ایدز می تواند مخرب باشد.
این تنها برخی از علائمی است که در این مرحله رخ می دهد:
- تب مکرر
- تعریق شبانه
- خستگی غیر قابل توضیح و مداوم
- ضایعات غیرمعمول در دهان / روی زبان
- لکه های سفید در دهان / روی زبان
- بثورات یا برجستگی های پوستی
- کاهش وزن
- اسهال مزمن
درمان HIV
اگرچه هیچ درمانی برای HIV/AIDS وجود ندارد، اما انواع خاصی از داروها وجود دارند که می‌توانند تغییرات مثبت و نجات‌بخشی را برای فرد مبتلا ایجاد کنند. این داروها می توانند سرعت پیشرفت بیماری را کاهش دهند، طول عمر را افزایش دهند، از عفونت های ثانویه و عوارض آن جلوگیری کنند، کیفیت زندگی را بهبود بخشند و در نتیجه تعداد مرگ و میر ناشی از ایدز را کاهش دهند.اگر HIV درمان نشود، پس از حدود ۱۰ سال به ایدز تبدیل می شود.
برای فرد مبتلا استفاده از درمان ضد رتروویروسی یا ART و ارتباط با پزشک متخصص کاملاً ضروری است.
تاثیر قارچ‌های دارویی بر HIV
مجموعه‌ای از مطالعات نشان داده‌اند که مواد فعال در برخی از گونه‌های قارچ می‌توانند مستقیماً یا از طریق عوامل مختلف ایمنی هومورال و سلولی از تکثیر ویروس‌ها و ایجاد عفونت‌های ویروسی جلوگیری کنند. آزمایش بر روی حیوانات، کشت های سلولی انسانی و افرادی که مبتلا به ایدز و بیماری های مرتبط با ایدز بوده اند، نشان داده است که لنتینان، PSK و سایر ترکیبات موجود در برخی از قارچ های دارویی در چندین خط دفاعی فعال هستند:
- آنها از چسبیدن اچ آی وی بر روی سلول های “میزبان” جلوگیری می کنند؛
- جلوگیری از ایجاد آنزیم‌های رونویسی معکوس که از طریق آن HIV کد ژنتیکی خود را در DNA سلولهای مورد حمله نویسش می‌کند.
- از تکثیر HIV که قبلاً به سلولهای “میزبان” نفوذ کرده است جلوگیری کنید.
- ترکیبات قارچ های دارویی با تحریک فعالیت ماکروفاژها، افزایش فعالیت اینترلوکین ۱ ، کمک به ایجاد آنتی بادی و تولید لنفوسیت های T به درمان فرد کمک می‌کند.
- فعالیت سلول های کشنده طبیعی (NK) را بهبود می بخشند، اشتیاق سلول های پلی مورفونکلئر را نسبت به ویروس ها تقویت می کنند و منجر به افزایش لنفوسیت های کمکی T4 (CD4) می شوند.
بهترین قارچ‌های دارویی برای HIV / ایدز
قارچ‌های دارویی به شدت سیستم ایمنی را تقویت می‌کنند، به مبارزه با عفونت‌های ثانویه، بهبود سلامت عمومی و غلبه بر خستگی کمک می‌کنند، سطح انرژی را افزایش می‌دهند و عوارض جانبی داروهای ضدرتروویروسی مانند تهوع، استفراغ یا اسهال را کاهش می‌دهند.
قارچ‌های دارویی برای HIV
۵ قارچ دارویی برای HIV/ایدز:
- قارچ گانودرما (بیشتر بدانید: قارچ گانودرما برای HIV)
- کوردیپس
- شیتاکه
- قارچ یال شیر
- میتاکه
References
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22135886/
